Ο διαλογισμούς είναι η τέχνη του να ζεις με τον εαυτό σου. Δεν είναι τίποτε άλλο από την τέχνη του να είσαι χαρούμενος, όταν είσαι μόνος.
Ο διαλογιστής μπορεί να μείνει μόνος για μήνες, για χρόνια και να είναι χαρούμενος. Δεν διψάει για τον άλλον, επειδή η δική του εσωτερική έκσταση είναι τόση πολλή, που ποιος σκοτίζεται για τον άλλο; Αν ο άλλος έρθει στη ζωή του, δεν είναι ανάγκη, είναι πολυτέλεια. Και είμαι υπέρ της πολυτέλειας, επειδή η πολυτέλεια είναι κάτι που μπορείς να το απολαύσεις όταν υπάρχει και δεν σου λείπει όταν δεν υπάρχει. Η ανάγκη είναι δύσκολο φαινόμενο. Για παράδειγμα, το ψωμί είναι ανάγκη, αλλά τα λουλούδια στον κήπο είναι πολυτέλεια. Μπορείς να ζήσεις χωρίς λουλούδια, δεν θα πεθάνεις, μα δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς ψωμί.

Όταν βλέπεις την άλλη ή τον άλλον, βλέπεις απλώς την επιφάνεια, ερωτεύεσαι την επιφάνεια. Όταν όμως έρχεσαι πιο κοντά, γνωρίζεις ότι τα βάθη του άλλου ανθρώπου είναι τόσο σκοτεινά, όσο είναι και τα δικά σου. Τώρα, δυο ζητιάνοι ζητιανεύουν ο ένας από τον άλλον. Τότε γίνεται κόλαση.

Είμαι εναντίον του γάμου. Ο γάμος δημιουργεί προβλήματα. Ο γάμος γίνεται πολύ άσχημος. Ο πιο άσχημος θεσμός στον κόσμο είναι ο γάμος, επειδή αναγκάζει τους ανθρώπους να είναι ψεύτικοι. Έχουν αλλάξει, αλλά υποκρίνονται πως είναι ίδιοι.

Όταν βρεις τον εαυτό σου, όταν είσαι απόλυτα ευτυχισμένος, τότε ακόμα κι αν συμβεί ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος και όλος ο κόσμος εξαφανιστεί και σ' αφήσει μόνο σου, αυτό δεν θα σε επηρεάσει. Εσύ θα εξακολουθείς να κάθεσαι κάτω από το δέντρο, κάνοντας βιπάσανα.

Οι άνθρωποι που θυσιάστηκαν στους πολέμους και επαναστάσεις, θυσιάστηκαν μάταια, θα ήταν προτιμότερο να είχαν ζήσει. Αυτοί οι άνθρωποι στην πραγματικότητα αυτοκτόνησαν, ελπίζοντας ότι πρόσφεραν μεγάλη υπηρεσία στην ανθρωπότητα.

Φωτισμένος άνθρωπος είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται συνεχώς στην ίδια κατάσταση σιωπής, ειρήνης και ικανοποίησης, ό,τι κι αν συμβαίνει εξωτερικά: επιτυχία ή αποτυχία, πόνος ή ευχαρίστηση, ζωή ή θάνατος.

Το να δοθεί βραβείο Νόμπελ σε έναν άνθρωπο, σημαίνει απλώς ότι οι υπηρεσίες του γίνονται σεβαστές από το κατεστημένο, ότι τον τιμούν επειδή υπήρξε χρυσός σκλάβος, υπάκουος, ότι δεν ξεστράτισε, ότι ακολούθησε την πεπατημένη.

Η πειθαρχία σου πρέπει να έρχεται από την ίδια σου την καρδιά, πρέπει να είναι δική σου - και υπάρχει μεγάλη διαφορά. Όταν σου δίνει την πειθαρχία κάποιος άλλος, δεν μπορεί ποτέ να σου ταιριάζει. Θα είναι σαν να φοράς τα ρούχο κάποιου άλλου. Είτε θα είναι πολύ στενά είτε πολύ φαρδιά κι εσύ πάντοτε θα νιώθεις κάπως ανόητος μέσα τους.

Εγώ σου διδάσκω τη στιγμή και την ελευθερία της στιγμής και την υπευθυνότητα της στιγμής. Ένα πράγμα μπορεί να είναι σωστό αυτή τη στιγμή και μπορεί να γίνει λάθος την επόμενη στιγμή.

Ο Λάο-τσε, ο Γκωντάμα Βούδας, ο Σωκράτης δεν ακολούθησαν κανέναν. Αναζήτησαν από μόνοι τους, ρισκάροντας, επειδή απομακρύνονται από το πλήθος, πάνω σε ένα μοναχικό μονοπάτι, χωρίς να γνωρίζουν πού τελειώνει αυτό το ταξίδι, αλλά εμπιστεύονται την καρδιά τους, βιώνοντας μικρές ενδείξεις ότι η ειρήνη μεγαλώνει, ότι η αγάπη ανθίζει, ότι ένα καινούργιο άρωμα έχει έρθει στην ύπαρξη τους. ότι το μάτια τους δεν είναι πια γεμάτα από τη σκόνη του παρελθόντος – μια τρομερή διαύγεια και διαφάνεια.., Και γνωρίζουν ότι βρίσκονται στο σωστό μονοπάτι,

Ένας άνθρωπος ψηλαφίζει μέσα στο σκοτάδι. Ο παπάς και ο πολιτικός μπορούν να τον εκμεταλλευτούν. Ο πολιτικός και ο παπάς συμφωνούν σ’ αυτό το σημείο, ότι χρειάζονται οπαδούς.
Μόνο τότε μπορούν να γίνουν κάποιοι. Και έχουν χωρίσει τις περιοχές τους. Ο πολιτικός έχει πάρει τον επίγειο κόσμο και ο παπάς τον πνευματικό. Αυτοί οι δύο έχουν κάνει σκλάβο ολόκληρη την ανθρωπότητα .Έχουν καταστρέψει την ελευθερία των ανθρώπων.
Η μεγάλη συνεισφορά στην ανθρωπότητα έχει έρθει από ελάχιστους δασκάλους, οι οποίοι έχουν πετύχει όχι μόνο τη δική τους ελευθερία, αλλά επίσης και την ελευθερία εκείνων που τους αγάπησαν.

Ο άνθρωπος στη Δύση ψάχνει να βρει την ψυχή του και βρίσκει τον εαυτό του άδειο, χωρίς καμία αγάπη - μόνο πόθο - χωρίς καμία προσευχή - μόνο λέξεις, που τις παπαγαλίζει στο κατηχητικό. Δεν έχει ούτε θρησκευτικότητα ούτε συμπόνια για τους άλλους ανθρώπους ούτε σεβασμό για τη ζωή, για τα πουλιά, για το δέντρα, για τα ζώα. Η καταστροφή είναι τόσο εύκολη.

Σε ολόκληρο τον κόσμο, όποτε οι γυναίκες μορφώνονται, δεν θέλουν να μεγαλώνουν παιδιά κοντά τους. Και το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. Όσο πιο σύντομα αποχωριστεί το παιδί από το γάλα της μητέρας του, τόσο περισσότερες δυσκολίες θα έχει στο να βιώσει ειρήνη στη ζωή του.
Από την αρχή- αρχή, θα επικρατεί στη ζωή του μια βαθιά νευρικότητα. Από ποιόν θα πάρει εκδίκηση, γι' αυτή τη νευρικότητα; Από τους ίδιους του τους γονείς.

Σ’ ολόκληρο τον κόσμο, το μέρος του γυναικείου σώματος που τραβάει περισσότερο τους άντρες είναι το στήθος; Αυτά είναι παιδιά που αποκόπηκαν πολύ γρήγορα από το γάλα της μητέρας τους! Κάπου βαθιά μέσα τους, έχει παραμείνει η επιθυμία να βρίσκονται κοντά στο γυναικείο στήθος.

Αν η ροή της αναπνοής σου είναι απολύτως αρμονική, αλλάζει την κατάσταση του νου σου. Είτε αλλάζεις το νου και αλλάζει η αναπνοή είτε αλλάζεις την αναπνοή κι αυτό επηρεάζει το νου.

Μόνο ο άνθρωπος ρυθμίζει το αύριο από σήμερα κι ύστερα ρυθμίζει το μεθαύριο. Υπάρχουν άνθρωποι που ρυθμίζουν το πώς πρέπει να χτιστεί ο τάφος τους.
Ρυθμίζεις το αύριο και ξεχνάς εντελώς ότι ο άνθρωπος που ρυθμίζει το αύριο, σκοτώνει το σήμερα με αυτές τις ρυθμίσεις. Ύστερα αύριο θα ρυθμίσει την επόμενη μέρα κι έτσι θα σκοτώσει και το αύριο. Κάθε μέρα θα ρυθμίζει την επόμενη και θα συνεχίζει να σκοτώνει την παρούσα μέρα. Και δεν υπάρχει τίποτε άλλο, παρά μόνο η παρούσα μέρα.

Ο αυτοκράτορας Νέρων είχε δύο γιατρούς, που η δουλειά τους ήταν να τον βοηθούν να κάνει εμετό μετά το φαγητό, ώστε να μπορεί να απολαμβάνει το φαγητό τουλάχιστον δέκα πέντε με είκοσι φορές την ημέρα. Έτρωγε κι ύστερα έπαιρνε ένα φάρμακο για να κάνει εμετό, ώστε να μπορεί να φάει ξανά. Αυτό που κάνουμε όμως εμείς δεν είναι πολύ διαφορετικό.

Η σύζυγος περιμένει όλη μέρα το σύζυγο της να έρθει στο σπίτι να φάει και όλη η συναισθηματική αρρώστια, που έχει μαζέψει τις τελευταίες είκοσι τέσσερις ώρες, βγαίνει όταν τρώει ο σύζυγος. Δεν ξέρει όμως ότι σερβίρει δηλητήριο στο πιάτο του συζύγου της.

Από την ημέρα που ο άνθρωπος ανακάλυψε το τεχνητό φως, ο ύπνος του έχει διαταραχτεί πάρα πολύ. Και θεωρεί όλο και περισσότερο ότι ο ύπνος είναι κάτι άχρηστο, ότι χάνει πολύ χρόνο σ' αυτόν, ότι ο χρόνος που ξοδεύει στον ύπνο είναι απολύτως χαμένος χρόνος.
Έτσι, θεωρεί ότι όσο λιγότερο μπορεί να κοιμάται, τόσο το καλύτερο. Δεν του περνάει από το νου ότι ο ύπνος προσφέρει κάτι στη βαθύτερη διαδικασία της ζωής.

Ο άνθρωπος έχει επινοήσει χιλιάδες τρόπους για να ξεφεύγει από τον εαυτό του. Κι όσο χειρότερη έχει γίνει η κατάσταση του νου του, τόσο περισσότερες καινούργιες επινοήσεις έχει κάνει για να ξεφεύγει από τον εαυτό του. Αν κοιτάξουμε τα τελευταία πενήντα χρόνια, θα βρούμε ότι ο άνθρωπος, για να ξεφύγει από τον εαυτό του, έχει δημιουργήσει τις περισσότερες εφευρέσεις από ότι ποτέ πριν στην ιστορία.
Ο κινηματογράφος, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση είναι τρόποι για να ξεφεύγει κανείς από τον εαυτό του. Ο άνθρωπος έχει γίνει τόσο νευρικός. Αναζητά συνεχώς τη διασκέδαση. Κάνεις κάθε είδους πράγμα για να ξεχάσεις τον εαυτό σου για λίγο, επειδή μέσα σου η κατάσταση χειροτερεύει.
Οι άνθρωποι που πηγαίνουν στους ναούς, πηγαίνουν επίσης για τους ίδιους λόγους. Δεν υπάρχει καμία διαφορά, ο ναός είναι ο παλιός τρόπος για να ξεχνάς τον εαυτό σου και ο κινηματογράφος είναι ο καινούργιος τρόπος. Αν ο άνθρωπος κάθεται και ψέλνει Ραμ, Ραμ, Ραμ, μη νομίζεις πως κάνει τίποτε άλλο από το να προσπαθεί να ξεχάσει τον εαυτό του ψέλνοντας, όπως κάποιος άλλος προσπαθεί να ξεχάσει τον εαυτό του ακούγοντας ένα τραγούδι. Δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα σ' αυτούς τους δύο.

Το πρόσωπο που φοράς όταν βρίσκεσαι μέσα στον κόσμο είναι τεχνητό, είναι φτιαχτό. Κατά βάθος, είσαι ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος. Μπορεί να έχεις καταφέρει να κρύβεις πράγματα, κολλώντας σε μια καλή σκέψη στην επιφάνεια, μέσα σου όμως καίει η φωτιά των σκέψεων.

Κανένας δεν έχει δει τον Βούδα να γελάει, κανένας δεν έχει δει τον Μαχαβίρα να γελάει, κανένας δεν έχει δει τον Χριστό να γελάει. Πρέπει να υπάρχει λόγος γι' αυτό.
Είναι πιθανό να μην υπάρχουν δάκρυα μέσα τους, οπότε δεν υπάρχει λόγος να γελάνε για να τα κρύψουν. Είναι πιθανό να μην υπάρχει θλίψη μέσα τους, για να την κρύψουν χαμογελώντας. Οτιδήποτε ήταν ταραγμένο μέσα τους έχει εξαφανιστεί, οπότε τώρα δεν χρειάζεται να κρατάνε τα λουλούδια του γέλιου απ' έξω.
Εκείνος που έχει σώμα που βρομάει, χρειάζεται να το ψεκάζει με αρώματα. Εκείνος που έχει άσχημο σώμα, κάνει τα πάντα και προσπαθεί για να το δείχνει όμορφο.
Εκείνος που είναι λυπημένος μέσα του, έχει μάθει να γελάει και εκείνος που είναι γεμάτος δάκρυα μέσα του, χαμογελάει συνεχώς απ' έξω. Εκείνος που είναι γεμάτος αγκάθια μέσα του, πρέπει να κρατάει λουλούδια απ' έξω.

Ο νους του ανθρώπου είναι σαν μια κυψέλη, που βουίζει από μέλισσες — ένας σωρός από σκέψεις, που βουίζουν γύρω - γύρω. Τριγυρισμένος από αυτές τις σκέψεις, ο άνθρωπος ζει μέσα στην αγωνία, την ένταση και την ανησυχία. Για να αναγνωρίσει και να γνωρίσει τη ζωή, ο νους πρέπει να είναι σιωπηλός, σαν λίμνη όπου δεν υπάρχει κανένας κυματισμός. Για να εξοικειωθεί με τη ζωή, ο νους χρειάζεται να είναι καθαρός σαν καθρέφτης, πάνω στον οποίο δεν υπάρχει καθόλου σκόνη.
Εσύ έχεις ένα νου που είναι σαν κυψέλη γεμάτη μέλισσες. Δεν είναι ούτε καθρέφτης ούτε σιωπηλή λίμνη. Αν νομίζεις πως είσαι σε θέση να γνωρίσεις κάτι, μ' αυτό το νου, ότι είσαι σε θέση να πετύχεις κάτι ή ότι είσαι σε θέση να γίνεις κάτι, κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Είναι απολύτως απαραίτητο να ελευθερωθείς από αυτή τη συνεχή ροή σκέψεων.

Επί χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος είχε τη φαντασίωση ότι μπορεί να φτάσει στη γνώση, συσσωρεύοντας σκέψεις άλλων ανθρώπων. Αυτό είναι απολύτως ψεύτικο και λανθασμένο. Ποτέ κανένας δεν μπόρεσε να φτάσει στη γνώση, συσσωρεύοντας σκέψεις άλλων ανθρώπων.
Η γνώση έρχεται από μέσα και οι σκέψεις έρχονται απ' έξω. Η γνώση είναι δική σου και οι σκέψεις είναι πάντοτε των άλλων, είναι πάντοτε δανεικές.

Δεν ξέρεις ότι το κέντρο της καρδιάς, που νιώθει θυμό είναι διαφορετικό από το κέντρο του νου. Το κέντρο που αποφασίζει ότι δεν θα θυμώσει άλλη φορά, είναι εντελώς διαφορετικό από το κέντρο που θυμώνει. Είναι δύο εντελώς διαφορετικά κέντρα. Έτσι, αποφάσεις και μεταμέλειες δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα στο θυμό σου.
Εξακολουθείς να θυμώνεις κι εξακολουθείς να μετανιώνεις κι εξακολουθείς να νιώθεις αναστατωμένος γι' αυτό. Δεν καταλαβαίνεις ότι αυτά τα δύο κέντρα είναι τόσο διαχωρισμένα, που η απόφαση που παίρνει το ένα, δεν αγγίζει το άλλο... Έτσι, ο άνθρωπος κομματιάζεται μέσα του.

Όσο κάποιος ζητάει αγάπη, δεν μπορεί να είναι ικανός να δώσει αγάπη, επειδή το ίδιο το γεγονός ότι ζητάει, είναι ένδειξη ότι δεν υπάρχει καμία πηγή αγάπης μέσα του. Αλλιώς, γιατί να τη ζητάει απ' έξω;
Μόνο ο άνθρωπος που έχει ανέβει πάνω από την ανάγκη να ζητάει αγάπη, μπορεί να δώσει αγάπη. Η αγάπη είναι μοίρασμα, δεν είναι ζητιανιά. Η αγάπη είναι βασιλιάς, δεν είναι ζητιάνος. Η αγάπη ξέρει μόνο να δίνει, δεν ξέρει να ζητάει.

Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι συνεχώς αναζητάς απ' έξω κάτι που ήδη βρίσκεται μέσα σου. Κι επειδή το αναζητάς απ' έξω, δεν κοιτάζεις μέσα σου. Τότε, αυτό που θα μπορούσε να έχει εμφανιστεί μέσα σου, δεν εμφανίζεται ποτέ.

Στην ουσία όλες οι γνωστές εταιρίες ζουν και ευημερούν χάρη στην απληστία σου. Αυτές οι εταιρίες σε κάνουν πελάτη τους αφού με λόγια επικαλούνται την απληστία σου, παρ’ όλο που αυτό είναι κρυμμένο πίσω από εξωτερικές εκδηλώσεις. Εάν σταματάς να τις ακούσεις και αναλύεις τα έργα τους τότε θα ανακαλύψεις την αλήθεια.

Τα φτερά της γυναίκας κόπηκαν με πολλούς τρόπους.
Και το μεγαλύτερο κακό που της έγινε είναι ο γάμος, γιατί ούτε ο άντρας ούτε η γυναίκα είναι μονογαμικοί. Ψυχολογικά είναι πολυγαμικοί. Έτσι, ολόκληρη η ψυχολογία τους αναγκαστικά πήγε ενάντια στην ίδια τους τη φύση. Κι επειδή η γυναίκα ήταν εξαρτημένη από τον άντρα, έπρεπε να υποφέρει όλων των ειδών τις προσβολές, γιατί ο άντρας ήταν ο αφέντης, ο ιδιοκτήτης, που κρατούσε όλα τα χρήματα.
Για να ικανοποιήσει την πολυγαμική του φύση, ο άντρας δημιούργησε τις πόρνες.
Οι πόρνες είναι παράγωγα του γάμου.

Μην ακούς την ηθικολογία, μην ακούς τη θρησκεία, μην ακούς τον πολιτισμό. Δώσε προσοχή στη φύση.
Ό,τι είναι φυσικό, είναι καλό, ακόμα κι αν καμιά φορά σου είναι δύσκολο, καθόλου άνετο... επειδή εσύ δεν μεγάλωσες σύμφωνα με τη φύση. Οι γονείς σου δεν σε μεγάλωσαν με Πραγματική τέχνη, με αγάπη. Ήταν απλώς κάτι τυχαίο. Μην επαναλαμβάνεις τα ίδια σφάλματα. Πολλές φορές δεν θα αισθανθείς άνετα...

Aν δεν πάρεις το γάμο στα σοβαρά, τότε μπορείς να είσαι ελεύθερος. Αν τον πάρεις στα σοβαρά, τότε η ελευθερία είναι αδύνατη. Δες το γάμο σου σαν παιχνίδι. Είναι ένα παιχνίδι. Έχετε λίγη αίσθηση χιούμορ, ότι δεν είναι παρά ένας ρόλος που παίζεις στη. σκηνή της ζωής αλλά δεν είναι κάτι που ανήκει στην ύπαρξη, δεν έχει υπόσταση, είναι μια φαντασίωση. Οι άνθρωποι όμως είναι τόσο ανόητοι, που παίρνουν τη την φαντασίωση νια πραγματικότητα.

Ποτέ μη μεταχειρίζεσαι το παιδί σαν δικό σον, Ποτέ μην το κάνεις κτήμα σου. Το παιδί έρχεται από σένα, αλλά δεν είναι δικό σου. Ο Θεός σε χρειάστηκε μόνο σαν ένα μέσο, μια δίοδο, αλλά το παιδί δεν είναι κτήμα σου. Αγάπησέ το, αλλά ποτέ μην κάνεις το παιδί κτήμα σου.
Αν η μητέρα αρχίσει να είναι κτητική με το παιδί, τότε η ζωή καταστρέφεται. Το παιδί αρχίζει να φυλακίζεται. Τον καταστρέφεις την προσωπικότητα και το μειώνεις σε ένα άψυχο πράγμα. Μονάχα ένα άψυχο πράγμα μπορείς να το κάνεις κτήμα σου. Ένα σπίτι μπορεί να είναι κτήμα σου, αλλά ποτέ ένας άνθρωπος.
Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο πράγμα. Ετοιμάσου γι' αυτό, Πριν έρθει το παιδί, θα πρέπει να είσαι ικανή να το υποδεχτείς σαν ένα ανεξάρτητο ον, σαν ένα αυτόνομο άτομο, όχι μόνο σαν παιδί σου.

Η αγάπη είναι ένα πουλί που πετάει. Ο γάμος είναι ένα πουλί σε χρυσό κλουβί. Και βέβαια το πουλί δεν μπορεί ποτέ να σε συγχωρέσει. Έχεις καταστρέψει όλη του την ομορφιά, όλη του τη χαρά, όλη του την ελευθερία. Κατάστρεψες την ψυχή του. Είναι μόνο ένα νεκρό αντίγραφο. Έχεις όμως σιγουρέψει ότι δεν μπορεί να σου φύγει, ότι θα είναι πάντα δικό σου, ότι και αύριο θα είναι δικό σου και μεθαύριο...
Οι εραστές είναι πάντα φοβισμένοι.
Ο φόβος υπάρχει επειδή η αγάπη έρχεται σαν τον άνεμο. Δεν μπορείς να την κατασκευάσεις, δεν είναι κάτι που φτιάχνεται. Έρχεται! Αλλά ό,τι έρχεται μόνο του, μπορεί να φύγει και μόνο του. Είναι φυσικό επακόλουθο.

Στο όνομα της αγάπης, οι άνθρωποι κουβαλούν ο ένας το πτώμα του άλλον και αυτό το ονομάζουν γάμο. Και για να κουβαλάς πτώματα πρέπει να πας σε μια δημόσια υπηρεσία να το νομιμοποιήσεις. Η αγάπη δεν επιτρέπει το γάμο. Σε έναν αυθεντικό κόσμο, δεν θα υπάρχει γάμος.

Αγάπησε έντονα, ολοκληρωτικά, με χαρά και δεν θα σκεφτείς ποτέ να φτιάξεις ένα δεσμό, ένα συμβόλαιο. Δεν θα σκεφτείς ποτέ να κάνεις τον άλλο εξαρτημένο. Αν αγαπάς, δεν θα μπορέσεις να είσαι τόσο σκληρός, ώστε να καταστρέψεις την ελευθερία του άλλου. Θα τον βοηθήσεις να πλατύνει τους ορίζοντες του.
Υπάρχει μονάχα ένα μέτρο κρίσης για την αγάπη: Δίνει ελευθερία και δίνει χωρίς όρους.

Η ταχύτητα, η βιασύνη έγινε πιο σπουδαία από τον προορισμό. Και η ταχύτητα έγινε πιο σπουδαία, επειδή η ζωή είναι τόσο λίγη και έχεις να κάνεις τόσα πολλά, που αν δεν τα κάνεις γρήγορα δεν θα προλάβεις. Δεν μπορείς να κάτσεις ήσυχα ούτε για λίγα λεπτά. Μοιάζει χάσιμο χρόνου. Σ' αυτά τα λίγα λεπτά θα μπορούσες να είχες κερδίσει μερικά χρήματα. Απλώς να χάνεις το χρόνο σου, έχοντας τα μάτια σου κλειστά... και τι υπάρχει μέσα σου;

Όλες οι θρησκείες συμφωνούν στο θέμα του σεξ. Φαίνεται να είναι η μοναδική συμφωνία ανάμεσα στις θρησκείες. Γι’ αυτό το λόγο, είναι πολύ σπουδαίο να εμβαθύνουμε στο φαινόμενο τον φόβου τους. Φοβούνται το σεξ, επειδή είναι η δυνατότερη ενέργεια στον άνθρωπο, η πιο δυναμική έλξη της φύσης και της βιολογίας. Δεν υπάρχει τρόπος να την καταστρέψεις.

Μου έκανε εντύπωση, βλέποντας εκατοντάδες μοναχούς στην Ινδία, που ανήκουν σε διάφορες θρησκείες, να καταπιέζουν τη σεξουαλικότητα τους. Με ξάφνιασε το γεγονός ότι όσο καταπίεζαν το σεξ, τόσο πιο ανόητοι ήταν. Είναι τόσο βλακώδης η προσπάθεια να καταπιέσεις τη φύση, ώστε είναι επόμενο ότι θα καταστρέψει τη νοημοσύνη σου. Βρήκα αυτούς τους ανθρώπους τόσο βαρετούς. Τους μιλούσα και μπορούσα να δω ότι δεν είχαν ακούσει τίποτα. Τα μάτια τους έμοιαζαν σχεδόν πεθαμένα, το σώμα τους είχε μαραθεί. Ήταν άσχημοι. Ήταν εναντίον του σεξ, γι' αυτό ήταν αναγκαστικά εναντίον της γυναίκας.

Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάται κανείς είναι πως χρειάζεται φίλους εκείνος που είναι ανίκανος να ζήσει μόνος. Και όσο κάποιος χρειάζεται φίλους, δεν μπορεί να είναι σπουδαίος φίλος, γιατί η ανάγκη υποβιβάζει τον άλλο σε αντικείμενο.
Μονάχα ο άνθρωπος που είναι ικανός να είναι μόνος είναι επίσης ικανός να είναι φίλος. Δεν το έχει όμως ανάγκη, είναι χαρά του. Δεν πεινάει γι' αυτό, δεν διψάει, είναι η υπερβολική αγάπη που θέλει να τη μοιραστεί.
Όταν υπάρχει τέτοια φιλία, δεν πρέπει να ονομάζεται φιλία, επειδή περνάει σε μια τελείως καινούργια διάσταση.

Την ονομάζω «φιλικότητα». Έχει υπερβεί το επίπεδο της σχέσης, αφού οι σχέσεις είναι δεσμοί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Σε κάνουν σκλάβο και σκλαβώνουν άλλους. Η φιλικότητα: είναι απλά η χαρά να μοιράζεσαι χωρίς όρους, χωρίς προσδοκίες, χωρίς την επιθυμία της ανταπόδοσης, ακόμα και. της ευγνωμοσύνης.
Η φιλικότητα είναι η πιο αγνή μορφή αγάπης.
Δεν είναι ανάγκη, δεν τη χρειάζεσαι. Είναι αφθονία, ένα ξεχείλισμα έκστασης.

Είναι πραγματικά γελοίο: Ο φίλος σου σε χρειάζεται,
επειδή φοβάται τη μοναχικότητα του. Εσύ τον χρειάζεσαι, επειδή φοβάσαι τη μοναχικότητα σου. Και οι δυο φοβάστε τη μοναχικότητα. Νομίζεις ότι, επειδή είσαστε μαζί, η μοναχικότητα θα πάψει να υπάρχει; Απλά θα διπλασιαστεί, ίσως και να πολλαπλασιαστεί. Έτσι, όλες οι σχέσεις οδηγούν σε περισσότερη δυστυχία, περισσότερη αγωνία.
Κανένας όμως, δεν μπορεί να γεμίσει το κενό σου. Πρέπει να αντιμετωπίσεις το κενό μόνος σου.

Όσο εκπολιτίζεσαι, γίνεσαι πλαστικός, γίνεσαι ψεύτικος, γίνεσαι πολύ καλλιεργημένος και χάνεις τις ρίζες που έχεις στη γη. Φοβάσαι τη λάσπη του κόσμου. Αρχίζεις να ζεις μακριά από τον κόσμο, βάζεις τον εαυτό σου σε μια θέση που δεν ανήκει σ' αυτό τον κόσμο.

Λες: Νόμιζα πως ήξερες τα πάντα.
Κάνεις μεγάλο λάθος! Δεν ξέρω τίποτα!
Αν ήρθες εδώ μ' αυτή την ιδέα, ήρθες σε λάθος άτομο και σε λάθος μέρος. Εδώ γιορτάζουμε την άγνοια! Καταστρέφουμε κάθε είδους γνώση. Όλη μας η προσπάθεια είναι να σου ξαναδώσουμε την αθωότητα, την αθωότητα που είχες πριν γεννηθείς. Αυτοί που ακολουθούν το Ζεν την ονομάζουν "πρωταρχικό πρόσωπο." Η αθωότητα είναι πηγαία, η γνώση σου έχει δοθεί από την κοινωνία, από τους άλλους γύρω σου, από την οικογένεια. Η αθωότητα είναι δική σου. Η γνώση είναι πάντοτε των άλλων. Όσο πιο πολλά ξέρεις, τόσο λιγότερο είσαι ο εαυτός σου.
Η φώτιση δεν έχει καμιά σχέση με τη γνώση. Είναι η ελευθερία από τη γνώση. Είναι η απόλυτη υπέρβαση της γνώσης. Πηγαίνεις πέρα από τη γνώση.

Χρησιμοποιώ λέξεις, αλλά δεν είμαι άνθρωπος του λόγου. Γίνεται από καθαρή ανάγκη. Χρησιμοποιώ τις λέξεις για σας, επειδή δεν θα καταλάβετε χωρίς αυτές. Περιμένω ανυπόμονα τη μέρα που θα μπορέσω ν' αφήσω τα λόγια. Είμαι εντελώς κουρασμένος... επειδή, οι λέξεις δεν μπορούν να μεταδώσουν αυτό που είμαι και πρέπει να συνεχίσω την προσπάθεια για κάτι που είναι αδύνατο.

Ο γάμος είναι στη γυμνή του πραγματικότητα μια στρατηγική της κοινωνίας για να κρατήσει του πάντες υπό έλεγχο. Και είναι τόσο λεπτεπίλεπτος ο τρόπος, που κανένας δεν σκέφτεται -στην αρχή τουλάχιστον- ότι πρόκειται να γίνει φυλακή, σκλαβιά για μια ολόκληρη ζωή. Ο γάμος όμως έχει χρησιμοποιηθεί από όλες τις κοινωνίες στον κόσμο, σε όλες τις εποχές στο παρελθόν, σαν ψυχολογική φυλάκιση να βάλει τόσο βάρος και ευθύνη σε κάθε άτομο που αυτό θα είναι υποχρεωμένο να γονατίσει, και στα λόγια του Ζαρατούστρα, να γίνει καμήλα, ένα μεταφορικό ζώο.

Μέχρι τώρα, ιδιαίτερα οι ποιητές, έχουν δώσει την ιδέα στην ανθρωπότητα ότι η αγάπη είναι κάτι διαρκές κι ότι, αν δεν είναι διαρκής, δεν πρόκειται για αληθινή αγάπη. Αλλά, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι μόνο η ψεύτικη αγάπη μπορεί να διαρκέσει για πάντα• η αληθινή αγάπη ποτέ δεν διαρκεί για πάντα. Έρχεται και φεύγει όπως η άνοιξη και δεν χρειάζεται να κλαίει κανείς για κάτι που δεν υπάρχει πια. Ψάχνει για άλλο σύντροφο.
Όσο περισσότερους εραστές έχει κανείς στη ζωή τον, τόσο πλουσιότερη η εμπειρία του γιατί ποτέ δυο γυναίκες, ή δυο άντρες δεν είναι ίδιοι. Και είναι καλό που οι άνθρωποι συνεχώς αλλάζουν. Το να είσαι προσκολλημένος σ' ένα άτομο είναι η αιτία μεγάλης δυστυχίας. Κι όταν η αγάπη δεν υπάρχει πια, να συνεχίσεις να ζεις με το ίδιο πρόσωπο είναι μόνο πορνεία.

Η ενέργεια έχει ίνα ρυθμό: Επί ένα λεπτό πηγαίνει προς τα έξω, επί ένα λεπτό πηγαίνει προς τα μέσα. Έτσι, όταν ακουμπάς τα χέρι σου πάνω στο σώμα κάποιου άλλου, κάνε εκπνοή και συνέχισε να εκπνέεις. Κι όταν δεν μπορείς να κάνεις εκπνοή άλλο πια, τράβηξε; τα χέρια σου και πάρε εισπνοή. Αν εισπνέεις καθώς έχεις ακουμπήσει τα χέρια σου πάνω στον άλλο, μπορεί να επηρεαστείς από την αρρώστια. Ο άνθρωπος μπορεί να θεραπευτεί, εσύ όμως θα υποφέρεις κι αυτό δεν έχει κανένα νόημα. Απλώς ακούμπησε τα χέρια σου καθώς εκπνέεις και τη στιγμή που αρχίζει η εισπνοή, απομάκρυνε τα.

Έτσι, όποτε εμφανίζεται μια ενέργεια, πήγαινε μαζί της.
Αν είναι επικίνδυνη - για παράδειγμα, αν είναι θυμός - τότε κλείσου στο δωμάτιο σου και χτύπα ένα μαξιλάρι. Δεν υπάρχει λόγος να βλάψεις κανέναν, να μην είσαι βίαιος με κανέναν, αλλά μπορείς να είσαι βίαιος με το μαξιλάρι. Η ενέργεια σου θα απελευθερωθεί και θα αισθανθείς να κυλάει καινούργια, φρέσκια ενέργεια. Ποτέ να μη συγκρατείς καμία ενέργεια.
Όταν δίνεις ενέργεια στη ζωή, η ζωή δίνει ενέργεια σ' εσένα. Αυτή είναι η εσωτερική οικολογία. Η ενέργεια κινείται σε κύκλο. Η ζωή δίνει σ' εσένα, εσύ δίνεις σ' εκείνη, οπότε η ζωή σου δίνει ακόμη περισσότερα κι εσύ την δίνεις ακόμη περισσότερα.
Και ο κύκλος συνεχίζεται. Είναι σαν το ποτάμι που χύνεται όταν ωκεανό, ύστερα κινείται στα σύννεφα κι ύστερα βρέχει και πηγαίνει πάλι στα βουνά και κυλάει και πάλι στο ποτάμι και χύνεται και πάλι στον ωκεανό.
Και ο κύκλος συνεχίζεται. Δεν υπάρχει πουθενά εμπόδιο.

Για να αποφευχθούν, λοιπόν, οι απρόβλεπτες καταστάσεις, οι άνθρωποι εκπαιδεύονται για το κάθε τι - πώς να περπατάνε, πώς να μιλάνε, τι να πουν, πότε να το πουν. Φυσικά, έτσι, σιγά-σιγά, γίνονται ψεύτικοι, ηθοποιοί θεάτρου, που απλώς επαναλαμβάνουν τους διάλογους τους. Ο αυθορμητισμός όμως έχει τη δική του ομορφιά.
Να είσαι αυθόρμητος!

Ωρίμανση σημαίνει να κινείσαι κάθε στιγμή βαθύτερα μέσα στις αρχές της ζωής. Σημαίνει να πηγαίνεις ολοένα και μακρύτερα από το θάνατο, όχι να πηγαίνεις προς το θάνατο. Όσο βαθύτερα πηγαίνεις μέσα στη ζωή, τόσο περισσότερο κατανοείς την αθανασία μέσα σου. Απομακρύνεσαι από το θάνατο. Έρχεται μια στιγμή που μπορείς να δεις ότι ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο από αλλαγή ρούχων, αλλαγή σπιτιών, αλλαγή μορφών. Τίποτα δεν πεθαίνει. Τίποτα δεν μπορεί να πεθάνει. Ο θάνατος είναι η μεγαλύτερη αυταπάτη που υπάρχει.
Για να κατανοήσεις τι σημαίνει ωρίμανση, απλώς παρατήρησε τα δέντρα. Καθώς το δέντρο ωριμάζει, οι ρίζες του πηγαίνουν ολοένα και βαθύτερα. Υπάρχει ισορροπία. Όσο πιο ψηλά πηγαίνει το δέντρο, τόσο πιο βαθιά πηγαίνουν οι ρίζες. Δεν μπορεί να υπάρξει δέντρο πενήντα μέτρα ψηλό με ρίζες δέκα πόντους. Δεν μπορούν να στηρίζουν τέτοιο ύψος. Στη ζωή, ωρίμανση σημαίνει να πηγαίνεις βαθιά μέσα στον εαυτό σου. Εκεί βρίσκονται οι ρίζες σου.

Η λύπη είναι όμορφη. Τίποτα δεν είναι λάθος με αυτήν. Ποιος σου είπε ότι η λύπη είναι λάθος; Για την ακρίβεια, μόνο η λύπη σου δίνει βάθος.
Το γέλιο είναι ρηχό.
Η ευτυχία είναι επιδερμική. Η λύπη πηγαίνει στα ίδια τα κόκαλα, στο μεδούλι.

Πώς μπορείς να ξεφορτωθείς την ανταγωνιστικότητα, όταν όλοι διδάσκουν "μην είσαι ανταγωνιστικός" κι από την άλλη λένε, "γίνε κάποιος." Σου δίνουν ιδανικά: "Γίνε ένας Ιησούς." Υπάρχουν όμως εκατομμύρια χριστιανοί. Θα πρέπει να ανταγωνιστείς.
Λένε, "δεν πρέπει να ζηλεύεις," πιέζουν όμως τους ανθρώπους να ζηλεύουν, δένοντας έναν άντρα με μια γυναίκα. Όταν η αγάπη εξαφανίζεται κι η άνοιξη φεύγει, τότε ο άντρας αρχίζει να βρίσκει παραθυράκια – και η γυναίκα το ίδιο.

Ποιος φοβάται το θάνατο;
Ποτέ μου δεν συνάντησα τέτοιον άνθρωπο. Όλοι σχεδόν οι άνθρωποι που έχω συναντήσει φοβούνται τη ζωή.

Ο φόβος είναι φυσικός, η ενοχή είναι δημιούργημα των παπάδων. Η ενοχή είναι φτιαγμένη από τον άνθρωπο. 0 φόβος είναι εγγενής και είναι πολύ ουσιώδης. Χωρίς το φόβο, δεν θα μπορούσες να επιβιώσεις.
O φόβος είναι φυσιολογικός.

Όλα αυτά που είναι σπουδαία για την ανθρώπινη ύπαρξη και τη ζωή είναι υποκειμενικά, όχι αντικειμενικά. Απ' έξω όμως μπορείς να δεις μόνο αντικείμενα. Αυτά δίνει μια πιεστική ανάγκη να γεμίσεις το άδειο εσωτερικό σου με οτιδήποτε σκουπίδι. Υπάρχουν άνθρωποι που το γεμίζουν με δανεισμένη γνώση. Υπάρχουν άνθρωποι που το γεμίζουν με επιβεβλημένα από τον εαυτό τους βασανιστήρια και γίνονται άγιοι. Υπάρχουν άνθρωποι που ζητιανεύουν να γίνουν πρωθυπουργοί, να γίνουν πρόεδροι.
Παντού, οι κενοί άνθρωποι έχουν τρομερή ανάγκη να εξουσιάσουν τους άλλους. Αυτό τους δίνει την αίσθηση πως δεν είναι κενοί.

Ασφαλώς, ο άρρωστος χρειάζεται φροντίδα, μα δεν χρειάζεται αγάπη. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό, επειδή ο χριστιανισμός το έχει κάνει σχεδόν συμπαντική αλήθεια, ότι το να αγαπάς τον άρρωστο είναι το πιο θρησκευτικό, το πιο πνευματικό πράγμα. Είναι όμως απολύτως εναντίον της ψυχολογίας και εναντίον της φύσης.
Τη στιγμή που αγαπάς τον άρρωστο, δεν τον βοηθάς να συνέλθει από την αρρώστια του, επειδή όταν είναι υγιής δεν τον αγαπάει κανένας. Η αρρώστια είναι μια καλή δικαιολογία για τους άλλους, για να τους προκαλέσει να τον αγαπήσουν.
Μπορεί να το έχεις δει, αλλά μπορεί και να μην το έχεις σκεφτεί. Η σύζυγος δουλεύει όλη μέρα, απολύτως υγιής, αλλά όταν Βλέπει από το παράθυρο ότι έρχεται στο σπίτι ο σύζυγος, αμέσως πηγαίνει στο κρεβάτι και κάνει την άρρωστη. Αν δεν κάνει την άρρωστη, ο σύζυγος δεν θα της δείξει αγάπη. Αν όμως έχει πονοκέφαλο, ο σύζυγος κάθεται πλάι της, της τρίβει το κεφάλι και της λέει γλυκόλογα.

Απλώς δοκίμασε να περπατάς πάρα πολύ αργά και θα εκπλαγείς: Μια καινούργια ποιότητα επίγνωσης συμβαίνει στο σώμα. Τρώγε αργά και θα εκπλαγείς από τη μεγάλη χαλάρωση που θα νιώσεις. Κάνε το κάθε τι αργά, ώστε να αλλάζουν τα παλιά μοτίβα, ώστε να βγεις από τις παλιές συνήθειες.

Με τον ολοκληρωμένο άνθρωπο να έρχεται, θα υπάρξει ένα διαφορετικό είδος κοινωνίας, που θα είναι μη φιλόδοξη, αλλά τρομερά χαρούμενη, χωρίς σπουδαίους ανθρώπους. Μπορεί να μην το έχεις σκεφτεί ποτέ: Οι σπουδαίοι άνθρωποι υπάρχουν μόνο επειδή εκατομμύρια άνθρωποι δεν είναι σπουδαίοι. Διαφορετικά, ποιος θα θυμόταν τον Γκωτάμα Βούδα;

Οι άνθρωποι προσπαθούν να κόψουν το κάπνισμα, αλλά δεν τα καταφέρνουν, επειδή αυτό που χρειάζεται είναι να αλλάζουν τις αιτίες που τα προκαλούν.
Το τσιγάρο σε βοηθά να είσαι απασχολημένος, οπότε καλύπτεται η νευρικότητα σου. Μην προσπαθείς, λοιπόν, να το κόψεις, γιατί θα νιώθεις νευρικότητα. Εδώ και χρόνια, πρότεινα στους σαννυάσιν μου μια πολύ απλή μέθοδο, η οποία τους έκανε στην αρχή να γελάσουν. Όταν όμως τη δοκίμασαν, είδαν πως είχε εξαιρετικά αποτελέσματα!
Πάρε ένα μπιμπερό, γέμισε το με ζεστό γάλο και τη νύχτα,
όταν δεν σε βλέπει κανείς, κάτω από τις κουβέρτες σου, απόλαυσε το ζεστό γάλα. Θα σου δώσει μια καλή τροφή πριν κοι-μηθείς και την επόμενη μέρα, δεν θα έχεις τόσο μεγάλη ανάγκη για τσιγάρο.
Και θα εκπλαγείς. Σιγά-σιγά, η ανάγκη για κάπνισμα εξαφανίζεται, επειδή η βασική ανάγκη, η οποία είχε μείνει στη μέση, έχει εκπληρωθεί. Δεν είσαι πια παιδί, έχεις ωριμάσει. Έτσι, το τσιγάρο εξαφανίζεται. Δεν μπορείς να το σταματήσεις. Πρέπει να κάνεις σαν υποκατάστατο κάτι που να είναι αβλαβές, που να είναι υγιεινό και όταν ωριμάσεις, το κάπνισμα κόβεται από μόνο του.

Η επιθυμία λειτουργεί σαν προϋπόθεση για την ευτυχία σου, "Θα είμαι ευτυχισμένος αν αποκτήσω αυτή τη γυναίκα, αυτό το σπίτι, αυτό το αυτοκίνητο." Έτσι, η εκπλήρωση της επιθυμίας γίνεται προϋπόθεση της ευτυχίας σου. Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνεις είναι να βάζεις άχρηστα εμπόδια ανάμεσα σ' εσένα και την ευτυχία σου. Πρώτα βάζεις την προϋπόθεση: "Θα είμαι ευτυχισμένος αν συμβεί αυτό." Όσο πιο δύσκολος είναι ο στόχος, τόσο περισσότερο ενθουσιάζεσαι, τόσο περισσότερο σε προκαλεί. Την ημέρα όμως που εκπληρώνεται η επιθυμία, αισθάνεσαι ανακούφιση. Τώρα έχεις το αποτέλεσμα μέσα στα χέρια σου και αισθάνεσαι όμορφα, επειδή έχεις ανακουφιστεί.
Στην πραγματικότητα, αυτό που σε κάνει να νιώθεις όμορφα δεν είναι η ίδια η επίτευξη της επιθυμίας - επειδή πολύ σύντομα θα έρθει μια άλλη επιθυμία ως υποτιθέμενη προυπόθέση για την ευτυχία σου - αλλά η ανακούφιση που αισθάνεσαι, επειδή τέλειωσε η αγωνία, ο πυρετός, ο πόνος που εσύ ο ίδιος προκάλεσες. Και πόσο κρατάει αυτή π υποτιθέμενη ευτυχία που νιώθεις, από την επίτευξη της επιθυμίας σου; Μόνο λίγες στιγμές κι ύστερα αρχίζεις να διψάς για κάτι άλλο.

Αυτός είναι ο ορισμός του αληθινά ευτυχισμένου ανθρώπου. Αληθινά ευτυχισμένος άνθρωπος είναι εκείνος που δεν ξέρει τίποτα για την ευτυχία, που δεν έχει ακούσει τίποτα για αυτήν, που είναι τόσο ευτυχισμένος, που πώς μπορεί να ξέρει τι είναι ευτυχία; Μόνο οι δυστυχισμένοι άνθρωποι λένε: "Είμαι ευτυχισμένος. Τα πράγματα πηγαίνουν πολύ κυλά!" Αυτοί είναι δυστυχισμένοι άνθρωποι. Ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν ξέρει τίποτα από ευτυχία. Είναι σαν την αναπνοή.

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι η Ινδία, σε όλη τη διάρκεια των δέκα χιλιάδων χρόνων ιστορίας της, δεν επιτέθηκε ποτέ σε καμία χώρα; Ποτέ δεν έκανε ούτε μία επίθεση! Πώς είναι δυνατόν αυτό; Οι ίδιοι άνθρωποι υπάρχουν στην Ινδία, όπως και στον υπόλοιπο κόσμο. Η χορτοφαγία όμως δημιούργησε ένα διαφορετικό είδος σώματος κι αυτό με τη σειρά του δημιούργησε ένα διαφορετικό είδος νου.

Επτά χιλιάδες χρόνια πριν, ένας κυνηγός προσπαθούσε να σκοτώσει ένα ελάφι. Καθώς το τόξο κινιόταν προς το ελάφι, ένας περαστικός μπήκε κατά λάθος ανάμεσα στο ελάφι και το τόξο και το βέλος τον χτύπησε στο πόδι. Ο άνθρωπος υπέφερε από ημικρανίες ολόκληρη τη ζωή του. Τη στιγμή που το βέλος χτύπησε το πόδι του, η ημικρανία εξαφανίστηκε. Αυτό ήταν πολύ παράξενο. Κανένας δεν είχε σκεφτεί μέχρι τότε ότι η ημικρανία μπορούσε να θεραπευτεί από το πόδι!
Από αυτό το ατύχημα γεννήθηκε και αναπτύχθηκε μια ολόκληρη επιστήμη, ο βελονισμός.

Ο βελονισμός ασχολείται με την αιτία.
Ποτέ να μην ασχολείσαι με το αποτέλεσμα. Πάντοτε να πηγαίνεις στην αιτία. Και πώς μπορείς να πηγαίνεις στην αιτία; Η λογική δεν μπορεί να πάει στην αιτία - η αιτία είναι πολύ μεγάλη για τη λογική - μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο το αποτέλεσμα.

Έτσι, όποτε εμφανίζεται μια ενέργεια, πήγαινε μαζί της.
Αν είναι επικίνδυνη - για παράδειγμα, αν είναι θυμός - τότε κλείσου στο δωμάτιο σου και χτύπα ένα μαξιλάρι. Δεν υπάρχει λόγος να βλάψεις κανέναν, να μην είσαι βίαιος με κανέναν, αλλά μπορείς να είσαι βίαιος με το μαξιλάρι. Η ενέργεια σου θα απελευθερωθεί και θα αισθανθείς να κυλάει καινούργια, φρέσκια ενεργεία. Ποτέ να μη συγκρατείς καμία ενέργεια.
Όταν δίνεις ενέργεια στη ζωή, η ζωή δίνει ενέργεια σ' εσένα. Αυτή είναι η εσωτερική οικολογία. Η ενέργεια κινείται σε κύκλο. Η ζωή δίνει σ' εσένα, εσύ δίνεις σ' εκείνη, οπότε η ζωή σου δίνει ακόμη περισσότερα κι εσύ της δίνεις ακόμη περισσότερα.
Και ο κύκλος συνεχίζεται. Είναι σαν το ποτάμι που χύνεται στον ωκεανό, ύστερα κινείται στα σύννεφα κι ύστερα βρέχει και πηγαίνει πάλι στα βουνά και κυλάει και πάλι στο ποτάμι και χύνεται και πάλι στον ωκεανό.

Για να αποφευχθούν, λοιπόν, οι απρόβλεπτες καταστάσεις, οι άνθρωποι εκπαιδεύονται για το κάθε τι - πώς να περπατάνε, πώς να μιλάνε, τι να πουν, πότε να το πουν. Φυσικά, έτσι, σιγά-σιγά, γίνονται ψεύτικοι, ηθοποιοί θεάτρου, που απλός επαναλαμβάνουν τους διάλογούς τους. Ο αυθορμητισμός όμως έχει τη δική του ομορφιά .
Να είσαι αυθόρμητος!

Ωρίμανση σημαίνει να κινείσαι κάθε στιγμή βαθύτερα μέσα στις αρχές της ζωής. Σημαίνει να πηγαίνεις ολοένα και μακρύτερα από το θάνατο, όχι να πηγαίνεις προς το θάνατο. Όσο βαθύτερα πηγαίνεις μέσ' στη ζωή, τόσο περισσότερο κατανοείς την αθανασία μέσα σου. Απομακρύνεσαι από το θάνατο. Έρχεται μια στιγμή που μπορείς να δεις ότι ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο από αλλαγή ρούχων, αλλαγή σπιτιών, αλλαγή μορφών. Τίποτα δεν πεθαίνει. Τίποτα δεν μπορεί να πεθάνει. Ο θάνατος είναι η μεγαλύτερη αυταπάτη που υπάρχει.
Γ ία να κατανοήσεις τι σημαίνει ωρίμανση, απλώς παρατήρησε τα δέντρα. Καθώς το δέντρο ωριμάζει, οι ρίζες του πηγαίνουν ολοένα και βαθύτερα. Υπάρχει ισορροπία. Όσο πιο ψηλά πηγαίνει το δέντρο, τόσο πιο βαθιά πηγαίνουν οι ρίζες. Δεν μπορεί να υπάρξει δέντρο πενήντα μέτρα ψηλό με ρίζες δέκα πόντους. Δεν μπορούν να στηρίξουν τέτοιο ύψος. Στη ζωή, ωρίμανση σημαίνει να πηγαίνεις βαθιά μέσα στον εαυτό σου. Εκεί βρίσκονται οι ρίζες σου.

Ο νους και ο διαλογισμός δεν μπορούν να συμβιώσουν. Κανένας δεν μπορεί να τους έχει ταυτόχρονα. Μπορείτε να έχετε ή τον νου, ή τον διαλογισμό, γιατί ο νους είναι συλλογισμός, ενώ ο διαλογισμός είναι σιωπή. Νους σημαίνει περιπλάνηση και αναζήτηση εξόδου μες στο σκοτάδι. Ο διαλογισμός βλέπει πολύ μακριά, και δεν υπάρχει θέμα αναζήτησης, αφού ξέρει που είναι ο έξοδος.

Η τέχνη του διαλογισμού είναι η τέχνη για να θυμηθείς ποιος είσαι.
Η επιβεβαίωση ότι βρίσκεστε στο σωστό δρόμο θα 'ρθει όταν θα αντιληφθείτε πως μειώνετε η ένταση, θα γίνεστε πολύ ποιο ήρεμος, ποιο απαθείς, θα βρείτε την ομορφιά εκεί που ποτέ πριν δεν την είδατε.
Τα πιο ασήμαντα πράγματα θα αποκτήσουν για σας μεγάλη σημασία. Όλος ο κόσμος θα γίνει όλο και πιο μυστήριος, σταδιακά θα χάσετε το ενδιαφέρον σας για τις γνώσεις που αφοράνε τα γεγονότα πάνω στη γη, θα γίνεστε πολύ πιο αφελής και αγνός σαν παιδί που τρέχει να πιάσει μια πεταλούδα. Θα νιώσετε πως η ζωή δεν είναι πρόβλημα, αλλά είναι Δώρο, είναι σαν ευδαιμονία, σαν ευλογία.

Οι πιο ευτυχισμένοι ερωτευμένοι στον κόσμο είναι αυτοί που ποτέ δεν συναντήθηκαν. Χάρη σ' αυτούς εμφανίστηκαν οι πιο ρομαντικές ιστορίες αγάπης επειδή δεν γνώρισαν τους καυγάδες και τις στρεψοδικίες. Αυτοί ποτέ δε θα αποκτήσουν την κατανόηση πως αυτή η γυναίκα δεν είναι για μένα ή αυτός ο άνδρας δε μου ταιριάζει, αφού ποτέ δε θα πλησιάσουν ο ένας τον άλλον τόσο ώστε να το γνωρίσουν. Αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι απ' αυτούς μετά παντρεύονται και γνωρίζουν την μεγαλύτερη δυστυχία της ζωής τους αφού πέφτουν από πολύ ψηλά.

Eκείνος που σκοτώνει έναν άνθρωπο λέγεται δολοφόνος.
Και ο ίδιος άνθρωπος, που σκοτώνει χιλιάδες σε περίοδο πολέμου, λέγεται σπουδαίος ήρωας. Η κοινωνία δεν ενοχλείται από ένα φόνο, αρκεί ο φόνος να διαπράττεται για την κοινωνία. Τότε είναι αποδεκτός. Τότε η κοινωνία δεν ενδιαφέρεται για την ηθική.

Χρειάζεσαι την προσοχή των άλλων.
Με εκατομμύρια τρόπους προσελκύεις την προσοχή των άλλων. Ντύνεσαι με έναν ορισμένο τρόπο, προσπαθείς να φαίνεσαι όμορφος, έχεις καλή συμπεριφορά, γίνεσαι πολύ ευγενικός, αλλάζεις. Όταν δεις τι κατάσταση επικρατεί κάπου. αμέσως αλλάζεις, έτσι ώστε οι άνθρωποι να σε προσέξουν....
Αυτό κατά βάθος είναι ζητιανιά.
O πραγματικός ζητιάνος είναι αυτός που ζητάει και χρειάζεται προσοχή. Και ο πραγματικός αυτοκράτορας είναι αυτός που ζει μέσα στον εαυτό του. Αυτός έχει ένα κέντρο δικό του' δεν εξαρτάται από κανέναν άλλον.

Περίμενες κάτι κι αυτό δεν έγινε.
Περίμενες κάτι κι έγινε ακριβώς το αντίθετο. Το εγώ σου κλονίζεται, είσαι δυστυχισμένος. Απλά κοίταξε, όποτε είσαι δυστυχισμένος, προσπάθησε να ανακαλύψεις το γιατί.
Οι αιτίες δεν βρίσκονται έξω από σένα.
Η βασική αιτία βρίσκεται μέσα σου. αλλά πάντα ψάχνεις απ' έξω, πάντα ρωτάς:
Ποιος με κάνει δυστυχισμένο; Ποιος είναι η αιτία του θυμού μου; Ποιος είναι η αιτία της αγωνίας μου; Αν κοιτάξεις προς τα έξω, θα χάσεις. Κλείσε τα μάτια και κοίταζε πάντα μέσα σου. Η πηγή όλης της δυστυχίας, του θυμού, της αγωνίας είναι κρυμμένη μέσα σου, στο εγώ σου.

Ένας καλός οικοδεσπότης περιποιείται όλους τους καλεσμένους με τον ίδιο τρόπο, χωρίς να κάνει καμιά διάκριση. Ένας καλός οικοδεσπότης είναι απλά ένας καλός οικοδεσπότης. Μια άσχημη σκέψη έρχεται κι αυτός περιποιείται την κακή σκέψη, ακριβώς όπως περιποιείται και την καλή σκέψη. Δεν τον ενδιαφέρει αν η σκέψη είναι καλή ή κακή. Γιατί, απ' τη στιγμή που θα κάνεις τη διάκριση, ότι αυτή η σκέψη είναι καλή και αυτή κακή, τι κάνεις; Φέρνεις την καλή σκέψη πιο κοντά σου και διώχνεις πιο μακριά την κακή σκέψη. Αργά ή γρήγορα θα ταυτιστείς με την καλή σκέψη. Η καλή σκέψη θα γίνει ο οικοδεσπότης. Και οποιαδήποτε σκέψη, όταν γίνει οικοδεσπότης, δημιουργεί δυστυχία, γιατί αυτή δεν είναι η αλήθεια. Η σκέψη διεκδικεί κι εσύ ταυτίζεσαι μ' αυτήν. Η ταύτιση είναι αρρώστια.

μη σκέψη είναι αναγκαία, αν θέλεις να ελευθερωθείς τελείως από την αμαρτία, να ελευθερωθείς από το έγκλημα, να ελευθερωθείς από όλα όσα συμβαίνουν γύρω που. Και. αυτή είναι η σημασία ενός βούδα.
Ένας βούδας είναι ένα άτομο που ζει χωρίς νου κι έτσι δεν είναι υπεύθυνος. Να γιατί στην Ανατολή λέμε ότι ποτέ δεν συσσωρεύει κάρμα. Ποτέ δεν συσσωρεύει μπλεξίματα για το μέλλον. Ζει, περπατάει, κινείται, τρώει, μιλάει, κάνει πολλά πράγματα κι έτσι θα έπρεπε να συσσωρεύει κάρμα, γιατί κάρμα σημαίνει δράση. Λένε, όμως, στην Ανατολή ότι, ακόμα
κι αν ένας βούδας σκοτώσει, δεν θα συσσωρεύσει κάρμα. Κι εσύ, ακόμα κι αν δεν σκοτώσεις, θα συσσωρεύσεις. Γιατί:
Είναι απλό: Οτιδήποτε κάνει ένας βούδας, το κάνει χωρίς νου. Είναι αυθορμητισμός, δεν είναι δράση. Δεν σκέφτεται γι' αυτό. Συμβαίνει. Λεν πράττει αυτός. Κινείται σαν ένα κενό. Δεν έχει καμιά σκέψη γι' αυτό. Δεν σκεφτόταν να το κάνει, αλλά, αν η ύπαρξη το επιτρέψει να γίνει, το επιτρέπει κι αυτός να γίνει. Δεν έχει πια εγώ για να αντισταθεί. Δεν έχει πια εγώ για να πράξει.

Αν πραγματικά γίνεις εντελώς συνειδητός, οι σκέψεις δεν θα μπαίνουν μέσα σου. Θα έχεις γίνει ένα απροσπέλαστο κάστρο και τίποτα δεν θα μπορεί να εισχωρήσει μέσα σου. Όχι ότι θα είσαι κλειστός. Θυμήσου! Θα είσαι τελείως ανοιχτός. Η ίδια η ενέργεια της αντίληψης γίνεται το κάστρο σου. Και όταν καμιά σκέψη δεν θα μπορεί να μπει μέσα σου. Θα έρχονται και θα σε προσπερνάνε. Θα τις βλέπεις να έρχονται και απλά, μόλις σε πλησιάζουν, θα στρίβουν. Τότε θα μπορείς να πας οπουδήποτε, τότε θα μπορείς να πας στην ίδια την κόλαση. Τίποτα δεν θα σε επηρεάζει.
Αυτό εννοούμε λέγοντας φώτιση.

Ο νους είναι μέσα μας. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι μια προβολή της κοινωνίας μέσα σου. Δεν είναι δικός σου.
Κανένα παιδί δεν γεννιέται με νου. Γεννιέται με εγκέφαλο. 0 εγκέφαλος είναι ο μηχανισμός. Ο νους είναι η ιδεολογία. Ο νους τροφοδοτείται από την κοινωνία. Κάθε κοινωνία δημιουργεί ένα νου σύμφωνα με τις συνθήκες της. Να γιατί υπάρχουν τόσα πολλά είδη νου στον κόσμο.

Η ψυχοθεραπεία είναι απόλυτα δυτικό φαινόμενο. Είναι ανάγκη του δυτικού νου, γιατί ο δυτικός νους δημιουργεί όλων των ειδών τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες, που αργά γρήγορη θα φέρουν την κατάρρευση. Έτσι έρχεται η ψυχοθεραπεία. Και σήμερα είναι το πιο καλοπληρωμένο επάγγελμα.
Και το πιο παράξενο πράγμα είναι ότι οι ψυχοθεραπευτές αυτοκτονούν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα, δυο φορές περισσότερο από τα άλλα επαγγέλματα. Και οι ψυχοθεραπευτές πάλι, τρελαίνονται δυο φορές περισσότερο από αυτούς που τρελαίνονται σε άλλα επαγγέλματα. Και αυτοί είναι οι άνθρωποι, που βοηθάνε τους άλλους να είναι υγιείς; Είναι πραγματικά μπέρδεμα.

Ποιος δημιούργησε αυτήν την κοινωνία; Εσύ δημιούργησες αυτή την κοινωνία. Δεν δημιουργήθηκε έτσι, από μόνη της.
Ο ζητιάνος στο δρόμο δεν εμφανίστηκε ξαφνικά από το τίποτε. Εμείς τον έχουμε δημιουργήσει. Αν θέλεις να γίνεις πλούσιος, κάποιος πρέπει να γίνει ζητιάνος. Και βλέποντας ένα ζητιάνο, αισθάνεσαι μεγάλη λύπη. Ποιόν προσπαθείς να εξαπατήσεις; Και, παρ' όλ' αυτά, έχεις την ιδέα να γίνεις πλούσιος. Αν θέλεις να γίνεις σπουδαίος, τότε ένας άλλος δεν θα μπορέσει να αποκτήσει αυτή τη δόξα, αυτή τη φήμη. Είναι ένας ανταγωνιστικός κόσμος. Δεν θέλεις τους πολέμους, όμως είσαι βίαιος. Είσαι βίαιος παντού και καταδικάζεις τους πολέμους.
Έχεις δει τους ειρηνόφιλους και τις πορείες τους; Πόσο βίαιες φαίνονται: τα συνθήματά τους είναι εναντίον του πολέμου, οι κραυγές τους είναι εναντίον του πολέμου και αργά ή γρήγορα, η πορεία μετατρέπεται σε οχλοκρατική έκρηξη. Καίνε αυτοκίνητα, καταστρέφουν γραφεία, καίνε λεωφορεία και τρένα και επιτίθενται στην αστυνομία. Και είχαν πάει να διαμαρτυρηθούν εναντίον του πολέμου!

Η εμπειρία όλης μου της ζωής, μου έδειξε ότι η δουλειά του γιατρού δεν είναι να θεραπεύει τον ασθενή. Ο ασθενής θεραπεύει τον εαυτό του. Ο γιατρός απλά δημιουργεί μια ατμόσφαιρα στοργική, γεμάτη υποσχέσεις. Ο γιατρός απλά δημιουργεί εμπιστοσύνη και λαχτάρα για να ζήσεις περισσότερο. Όλα τα φάρμακα είναι δευτερεύουσα βοήθεια.
Αλλά, αν ένας άνθρωπος έχει χάσει την επιθυμία για ζωή, τίποτα και κανένα φάρμακο δεν βοηθάει.
Ένας αληθινός Γιατρός
Ο διαλογισμός είναι η μόνη προσφορά της Ανατολής στην ανθρωπότητα. Η Δύση έχει προσφέρει πολλά. Χιλιάδες επιστημονικές ανακαλύψεις, τεράστιες προόδους στην ιατρική, απίστευτες ανακαλύψεις σε όλους τους τομείς της ζωής. Όμως, παρ’ όλ' αυτά, η μοναδική προσφορά της Ανατολής είναι πολύ πιο πολύτιμη από όλες τις προσφορές της Δύσης,

Έτσι, ο φωτισμένος άνθρωπος δεν κουβαλά κανένα φορτίο από το παρελθόν και παραμένει καθαρός, γιατί το φορτίο του παρελθόντος είναι σαν τη σκόνη που μαζεύεται πάνω στη συνειδητότητά σου, πάνω στον καθρέφτη της ύπαρξης σου. Όταν ο καθρέφτης είναι καθαρός, απλά αντανακλά αυτό που υπάρχει.
Έτσι, δεν υπάρχει θέμα απόφασης για το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Να γιατί, ποτέ δεν έχω μιλήσει στους ανθρώπους μου για ηθική, ανηθικότητα, αρετή, αμαρτία, καλό, κακό. Είναι άχρηστο. Επιμένω μόνο σε ένα θέμα: να επικεντρώνεσαι στην ύπαρξη σου, στο είναι σου. Και τότε, ό,τι κάνεις είναι σωστό, είναι αρετή.

Η ζωή δεν έχει σκοπό.
Μη σοκάρεσαι, όλη η ιδέα του σκοπού είναι λανθασμένη – προέρχεται από την απληστία. Η ζωή είναι καθαρή χαρά, είναι παιχνίδι, είναι διασκέδαση, είναι γέλιο, χωρίς απόλυτος κανένα σκοπό. Η ζωή είναι από μόνη της σκοπός, δεν έχει άλλο σκοπό. Τη στιγμή που θα το καταλάβεις, έχεις, καταλάβει τι σημαίνει διαλογισμός. Σημαίνει να ζεις τη ζωή χαρούμενα, παιχνιδιάρικα, ολοκληρωτικά, χωρίς κανέναν απώτερο ή κοντινό σκοπό, χωρίς κανέναν απολύτως σκοπό. Ακριβώς όπως τα μικρά παιδιά, που παίζουν στην παραλία και μαζεύουν κοχύλια και χρωματιστά βότσαλα – για ποιο σκοπό: Δεν υπάρχει σκοπός.

Ξεκίνα φρέσκος. Σαν μια καθαρή πλάκα γραφής, χωρίς πεποίθηση, χωρίς δόγμα, χωρίς πίστη. Τότε υπάρχει η πιθανότητα να βρεις ποια είναι η αλήθεια. Και η αλήθεια δεν είναι ούτε ινδουιστική ούτε μουσουλμανική ούτε χριστιανική. Η αλήθεια δεν βρίσκεται ούτε στη Βίβλο ούτε στο Κοράνι ούτε στην Γκίτα.
Η αλήθεια που θα βρεις - και θα σε εκπλήξει αυτό - δεν είναι γραμμένη πουθενά. Είναι αδύνατο να τη γράψεις. Δεν έχει εκφραστεί από κανέναν και δεν πρόκειται να εκφραστεί από κανέναν.

Αμφέβαλε! Και όχι με μισή καρδιά. Αμφέβαλε με όλη την ένταση σου, ώστε η αμφιβολία να γίνει σαν ένα σπαθί στο χέρι σου, που θα κόψει όλα τα σκουπίδια
που 'χουν μαζευτεί γύρω σου. .Η αμφιβολία πρέπει να "κόψει" τα σκουπίδια και ο διαλογισμός πρέπει να ξυπνήσει τον εαυτό σου.
Αυτές είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, γιατί φορτωμένος με όλα τα σκουπίδια, δεν είσαι ικανός να ξυπνήσεις. Αυτά τα σκουπίδια σου δημιουργούν ύπνο. Αυτή είναι η λειτουργία τους. Σκοπεύουν να σε κρατήσουν κοιμισμένο.

Ο δειλός σκέφτεται τις συνέπειες. Αν κάνω αυτό, τι θα συμβεί; Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Τον ενδιαφέρει περισσότερο το αποτέλεσμα.
Ο αληθινός άντρας ποτέ δεν λογαριάζει τις συνέπειες σκέφτεται μόνο τη δράση. Νιώθει πως, "Αυτό είναι που με γοητεύει και θα το κάνω." Ύστερα, οτιδήποτε συμβεί είναι ευπρόσδεκτο. 0 αληθινός άντρας δεν λυπάται ποτέ και ποτέ δεν μετανιώνει, γιατί δεν έχει κάνει κάτι εναντίον του εαυτού του.

Κανένας δεν μπορεί να σε σώσει. Η όλη ιδέα είναι λάθος. Εσύ έχεις δημιουργήσει τα δεσμά σου. Πώς μπορώ εγώ να σε απελευθερώσω;
Πέταξε εσύ τα δεσμά σου και γίνε ελεύθερος.
Αγαπάς όμως τις αλυσίδες σου και θέλεις από μένα να σε σώσω. Ζητάς έναν παραλογισμό.
Εσύ είσαι η αιτία της δυστυχίας σου, των βασάνων σου και θέλεις από μένα να σε σώσω από τα δικά σου βάσανα και τη δική σου δυστυχία. Και θα εξακολουθήσεις να σπέρνεις τους ίδιους σπόρους, παραμένοντας ο ίδιος παλιός άνθρωπος, δίνοντας τροφή στις ίδιες αιτίες.
Ποιος μπορεί να σε σώσει; Και γιατί θα 'πρεπε κάποιος να σε σώσει;
Δεν είναι δική μου ευθύνη να σε σώσω. Δεν σε έχω κάνει εγώ αυτό που είσαι. Εσύ έχεις κάνει τον εαυτό σου αυτό που είσαι.

Ο νους είναι πολύ ικανός στο να υπερβάλλει. Ευχαριστιέται στο να υπερβάλλει. Μεγεθύνει τα πράγματα με δυο τρόπους: ένας ελάχιστος μόνο πόνος και το κάνει τόσο μεγάλο θέμα• ένα ελαχιστότατο μόνο βάσανο κι αυτό γίνεται το μεγαλύτερο βάσανο σ' όλο τον κόσμο. Λίγη ευχαρίστηση μόνο και βρίσκεσαι στα υπέρτατα ύψη, σαν να μην ξέρει κανένας άλλος τι είναι η ευχαρίστηση.

Η ιδέα του Θεού σε όλες τις παλιές θρησκείες δεν είναι τίποτε άλλο παρά αποτέλεσμα φόβου, μια παρηγοριά. Κατά τα άλλα, δεν υπάρχει ούτε εγκυρότητα ούτε ενδείξεις ούτε αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη του Θεού. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στο Θεό είναι πραγματικά άνθρωποι που δεν μπορούν να έχουν
εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Χρειάζονται ένα πατρικό πρότυπο, ένα μεγάλο μπαμπά.

Μπορείς να είσαι μόνο ο εαυτός σου και τίποτε άλλο.
Και είναι όμορφο να είσαι ο εαυτός σου.
Οτιδήποτε είναι πρωτότυπο έχει ομορφιά, φρεσκάδα, άρωμα, ζωντάνια. Οτιδήποτε είναι μίμηση είναι νεκρό, βαρετό, ψεύτικο, πλαστικό.
Μπορείς να προσποιείσαι, όμως ποιόν κοροϊδεύεις; Εκτός από τον εαυτό σου δεν κοροϊδεύεις κανέναν άλλον. Και προς τί η προσποίηση; Τί θα κερδίσεις;

Κάθε κοινωνία εξακολουθεί να προτείνει: αυτό είναι σωστό κι εκείνο λάθος. Πώς όμως θα σε εμποδίσει να κάνεις αυτό που αποκαλείται λάθος; Το πρόβλημα είναι πως οτιδήποτε αποκαλούν λάθος είναι συνήθως φυσικό — σε προσελκύει. Είναι λάθος, αλλά είναι φυσικό, έτσι η βαθιά έλξη για το φυσικό υπάρχει. Πρέπει να δημιουργήσουν τόσο πολύ φόβο, που γίνεται δυνατότερος από τη φυσική έλξη. Γι' αυτό και η δημιουργία της κόλασης είναι αναγκαία.

Η κοινωνία θα σου δώσει το κάθε τι, αν της παραδώσεις την ελευθερία σου.
Θα σου δώσει σεβασμό, θα σου δώσει μεγάλα πόστα στην ιεραρχία, στη γραφειοκρατία, θα υποχρεωθείς όμως να βάλεις στην άκρη ένα πράγμα: την ελευθερία σου, την ατομικότητά σου. Θα πρέπει να είσαι ένας αριθμός μέσα στο πλήθος.
Το πλήθος σιχαίνεται τον άνθρωπο που δεν είναι μέρος του.
Το πλήθος είναι σε ένταση όταν βλέπει έναν ξένο μέσα του, επειδή ο ξένος γίνεται ερωτηματικό.

Είμαι εναντίον της προσευχής, επειδή βασικά είναι επιχείρηση.
Είναι δωροδοκία του Θεού.
Είναι το να ελπίζεις πως μπορείς να υποστηρίξεις το εγώ του: "Είσαι μεγαλοδύναμος, είσαι ελεήμων, είσαι παντοδύναμος..." Κι όλο αυτό λέγεται επειδή εσύ θέλεις κάτι.

Η υπακοή είναι η μεγαλύτερη αμαρτία.
ʼκουσε τη νοημοσύνη σου κι αν οτιδήποτε σου φαίνεται σωστό, κάνε το. Δεν υπακούς όμως, αλλά συμπορεύεσαι με τη νοημοσύνη σου.
Αν η νοημοσύνη σου βρίσκει πως κάτι είναι λάθος, τότε άσχετα από το ρίσκο και άσχετα από τα επακόλουθα, να αντισταθείς στη διαταγή.
Καμιά διαταγή δεν είναι ανώτερη από τη νοημοσύνη σου.

Γιατί σε έχουν φέρει οι θρησκείες σε αντίθεση με τα φυσικά σου ένστικτα; Για τον απλό λόγο, ότι θέλουν να σε κάνουν να νιώθεις ένοχος.
Ας την επαναλάβω αυτή τη λέξη, ενοχή.
Εστιάζουν στο πώς να σε καταστρέψουν, να σε εκμεταλλευτούν, να σε διαμορφώσουν, να σε ταπεινώσουν, να δημιουργήσουν ασέβεια σε ό,τι σε αφορά.
Όταν πια δημιουργηθεί η ενοχή, όταν αρχίσεις να αισθάνεσαι, "είμαι ένοχος, αμαρτωλός," η δουλειά τους έχει γίνει. Τότε ποιος μπορεί να σε σώσει; Τότε ο σωτήρας είναι αναγκαίος. Πρώτα όμως πρέπει να δημιουργηθεί η αρρώστια.

Ένας αυθεντικός άντρας δεν ζει με κανόνες, με παροιμίες κι εντολές. Αυτός είναι ο τρόπος του ψεύτικου άντρα.
0 αυθεντικός άντρας απλά ζει.

Είναι παράξενο που ο Θεός συνεχίζει να κάθεται στο θρόνο του, κουτσομπολεύοντας με το ʼγιο Πνεύμα, παίζοντας με το μονογενή του υιό, τον Ιησού και ο διάβολος συνεχίζει να κινεί ολόκληρο τον κόσμο, συνεχίζει να δημιουργεί τον Αδόλφο Χίτλερ, το Ιωσήφ Στάλιν, τον Μάο Τσε Τουνγκ... Όλη η ιστορία μοιάζει να είναι ενενήντα εννιά κόμμα ενενήντα εννιά τοις εκατό δημιουργία του διαβόλου.

Λέει ο Ιησούς: "Αγάπα τον εχθρό σου ως αγαπάς εαυτόν." Ξεχνάει όμως εντελώς ότι κανένας δεν αγαπάει τον εαυτό του. Πώς θα μπορέσει να αγαπήσει τον εχθρό;
Και μια ακόμη πιο δύσκολη φράση. Λέει: "Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν." Αυτό είναι ακόμη πιο δύσκολο. Μπορείς ν' αγαπάς τον εχθρό, επειδή είναι πολύ μακριά, αλλά ο πλησίον που αυτή τη στιγμή χτυπάει την πόρτα σου... Πώς μπορείς να αγαπάς τον πλησίον σου; Και ακριβώς όπως τον εαυτό σου...
Μην κάνεις εκείνο το λάθος, επειδή δεν αγαπάς τον εαυτό σου. Αν αρχίσεις να κάνεις με τον πλησίον σου αυτά που έχεις κάνει στον εαυτό σου, θα τον σκοτώσεις, επειδή έχεις σκοτώσει τον εαυτό σου!
Ζεις μια μετά θάνατον ύπαρξη.
Παρακαλώ μην κάνεις το ίδιο στον πλησίον σου και ποτέ μην κάνεις το ίδιο στον εχθρό σου. Τι σου έχει κάνει; Γιατί να φερθείς τόσο άσχημα σ εκείνον; Φυσικά είναι αναφαίρετο δικαίωμά σου να κάνεις οτιδήποτε θέλεις με τον εαυτό σου, αλλά δεν έχεις το δικαίωμα να κάνεις το ίδιο με τον πλησίον σου ή τον εχθρό σου.
Όχι, θα ήθελα να σου πω, πως δεν έχεις αγαπήσει τον εαυτό σου. Ξέχνα τον εχθρό, ξέχνα τον πλησίον. Πρώτα αγάπα τον εαυτό σου.

Σας διδάσκω να ζείτε εκπληκτικά, εκστατικά, με κάθε δυνατό τρόπο. Στο σωματικό επίπεδο, στο νοητικό επίπεδο, στο πνευματικό επίπεδο. Ζήσε στο απώτατο άκρο της δυνατότητας σου.
Στύψε από κάθε στιγμή όλες τις απολαύσεις, όλες τις ευτυχίες που είναι δυνατές, έτσι ώστε να μην το μετανιώσεις αργότερα: "Εκείνη η στιγμή έχει περάσει κι εγώ έμεινα απ' έξω."

Αν δημιουργήσεις ένα τραγούδι, αν δημιουργήσεις μουσική, αν δημιουργήσεις
έναν κήπο, είσαι πραγματικά θρησκευόμενος.
Το να πας στην εκκλησία είναι ανόητο, το να δημιουργήσεις όμως έναν κήπο είναι εκπληκτικά θρησκευτικό.

Η αγάπη είναι μια σχέση που αλλάζει, δεν είναι σταθερή. Γι' αυτό εμφανίστηκε ο γάμος. Ο γάμος είναι ο θάνατος της αγάπης.

Στην πραγματικότητα, σχεδόν κάθε άντρας υποπτεύεται τη σύζυγό του και κάθε γυναίκα υποπτεύεται το σύζυγό της. Το ίδιο το φαινόμενο του γάμου υπάρχει, επειδή δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι, γι' αυτό πρέπει να φέρεις το νόμο ανάμεσά σας. Διαφορετικά, η αγάπη θα ήταν αρκετή.
Κανένας όμως δεν εμπιστεύεται την αγάπη και υπάρχει λόγος να μην την εμπιστεύεται. Ένα αληθινό τριαντάφυλλο ανθίζει, απλώνει το άρωμά του και πεθαίνει. Μόνο το πλαστικό τριαντάφυλλο δεν γεννιέται και ούτε ποτέ του πεθαίνει.
Μια μέρα η αγάπη γεννιέται, ανθίζει, γεμίζει λουλούδια, αλλά δεν είναι κάτι αιώνιο. Μαραίνεται, εξαφανίζεται, πεθαίνει. Δεν μπορείς να την εμπιστευτείς. Πρέπει να φέρεις το νόμο για την αιώνια αγάπη ανάμεσά σας. Ο νόμος είναι ένα πλαστικό πράγμα. Να τι είναι ο γάμος: Η αγάπη που πλαστικοποιήθηκε από τον νόμο.

Κανένας δεν μπορεί να πει "είμαι άδειος," όπως κανένας δεν μπορεί να πει, "είμαι ταπεινός." Αν το πεις, σημαίνει ότι δεν είσαι. Ποιος ισχυρίζεται ότι είναι ταπεινός; Αν είσαι ταπεινός, είσαι ταπεινός, μα δεν το λες. Όχι μόνο δεν μπορείς να το πεις, αλλά δεν μπορείς ούτε καν να νιώσεις πως είσαι ταπεινός, γιατί μόλις το νιώσεις, θα γεννηθεί και πάλι το εγώ. Να είσαι άδειος, αλλά μη σκέφτεσαι πως είσαι άδειος, αλλιώς κοροϊδεύεις τον εαυτό σου.

Μη μαζεύεις πληροφορίες. Αν θέλεις να γνωρίσεις την αγάπη, αγάπησε. Αν θέλεις να γνωρίσεις το Θεό, διαλογίσου. Αν θέλεις να μπεις μέσα στο άπειρο, προσευχήσου. Μην προσπαθείς να συσσωρεύσεις τι έχουν πει οι άλλοι γι' αυτά. Το να μάθεις, δεν θα βοηθήσει. Το να ξεμάθεις, θα βοηθήσει. Παράτα οτιδήποτε ξέρεις, για να μπορέσεις να γνωρίσεις.

Τι είναι η φώτιση; Είναι το να αποκτήσεις επίγνωση του ποιος είσαι. Δεν έχει καμία σχέση με τον εξωτερικό κόσμο. Δεν έχει καμία σχέση με αυτά που έχουν πει άλλοι. Αυτά που έχουν πει οι άλλοι είναι άσχετα. Εσύ βρίσκεσαι εκεί! Γιατί εξακολουθείς να συμβουλεύεσαι τη Βίβλο και το Κοράνι και τη Γκιτά;

Τα ιερά κείμενα, αναπόφευκτα, είναι νεκρά. Τα ιερά κείμενα είναι πτώματα κι εσύ ρωτάς το νεκρό να σου μιλήσει για τη ζωή σου. Αυτό δεν είναι εφικτό.
Ο Κρίσνα δεν θα προσφέρει μεγάλη βοήθεια ούτε ο Ιησούς, εκτός αν γίνεις εσύ Κρίσνα ή Ιησούς. Η ζωή δεν μπορεί να απαντηθεί από τον πεθαμένο. Και αν νομίζεις πως θα βρεις την απάντηση, θα φορτώνεσαι ολοένα και περισσότερο με απαντήσεις και η απάντηση θα παραμένει άγνωστη.

Οτιδήποτε ακούς μέσα από το νου, δεν το ακούς, επειδή ο νους το ερμηνεύει, ο νους το χρωματίζει, ο νους το αλλάζει, βάζοντας μέσα και τον εαυτό του. Και οτιδήποτε σε πλησιάζει, τώρα είναι ήδη παλιό. Ο νους έχει κάνει το κόλπο του. Ο νους έχει δώσει τη δική του σημασία, τη δική του ερμηνεία. Ο νους έχει κάνει τα δικά του σχόλια.
Τα ναρκωτικά για μια στιγμή ή για μερικές στιγμές, βάζουν το νου στην άκρη με χημικό τρόπο.
Κοιτάζεις τον κόσμο. Τώρα τα χρώματα που βλέπεις γύρω σου είναι κάτι θαυμαστό. Ποτέ δεν είχες ξαναδεί κάτι τέτοιο. Ένα συνηθισμένο λουλούδι γίνεται ολόκληρη η ύπαρξη, μεταφέρει ολόκληρη τη λαμπρότητα του Θεϊκού. Ένα συνηθισμένο φύλλο γίνεται τόσο βαθύ, σαν να αποκαλύπτεται ολόκληρη η αλήθεια μέσα από αυτό. Το κάθε τι και τα πάντα αλλάζουν αμέσως. Το ναρκωτικό δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Το ναρκωτικό βάζει απλώς το νου σου στην άκρη, με χημικό τρόπο.
Κι αυτό όμως το συνηθίζεις, εθίζεσαι σ' αυτό. Ο νους απορροφάει ακόμα και το ναρκωτικό. Μόνο μια φορά, στην αρχή, την πρώτη φορά - ή δυο-τρεις φορές - μπορείς να κοροϊδέψεις το νου με χημικό τρόπο. Σιγά - σιγά, ο νους συντονίζεται με το ναρκωτικό και τότε ξαναπαίρνει τον έλεγχο και γίνεται και πάλι ο κύριος.

Μόνο ο διαλογισμός μπορεί να σκοτώσει το νου — τίποτε άλλο. Ο διαλογισμός είναι η αυτοκτονία του νου. Αν μπορείς να βάλεις το νου στην άκρη χωρίς κανένα χημικό, χωρίς κανένα υλικό μέσο, τότε γίνεσαι εσύ ο κύριος. Και όταν είσαι εσύ ο κύριος, τότε το κάθε τι είναι καινούργιο. Από την αρχή ως το τέλος, το κάθε τι είναι πάντοτε καινούργιο, νέο, φρέσκο. Δεν υπάρχει θάνατος σ' αυτόν τον κόσμο. Είναι η αιώνια ζωή.

συνεχίζετε ...πατήστε ΕΔΩ